کنه واروآ زنبورعسل دشمن شماره یک صنعت زنبورداری جهان

واروآ انگل های خارجی هستند که از بافت چربی بدن زنبورهای عسل نابالغ و بالغ تغذیه می کنند و عامل ایجاد بیماری واروزیس می باشند. کنه واروا به دلیل جابه جایی و حرکت زنبور ها به سرعت بین کندوها و زنبورستان ها پخش می شود. واروا از زنبورهای بالغ تنها برای انتقال بین کندوها استفاده می کند و به میزان کم از همولنف زنبورهای بالغ تغذیه می کند. زنبور های نر به دلیل اینکه آزادانه در بین کندوهای مختلف رفت و آمد می کنند عامل اصلی انتقال آن می باشند. واروآ معمولاً خود را بین حلقه های شکمی در زنبورهای بالغ جای می دهد که به غشای بین حلقه ها نفوذ کند و همولنف و بافت های چربی بدن را ببلعد. اما برای تخم ریزی و تکثیر نیازمند تغذیه از همولنف نوزادها است بنابراین قبل از سرپوش گذاری به سلول های نوزادی حمله می کند و تا مرحله سرپوش گذاری، بی تحرک در آنجا پنهان می شود؛ زیرا قبل و حین بستن سلول، زنبورهای پرستار اغلب سلول را بررسی می کنند. در طول دوره شفیرگی زنبور عسل، واروا برای اینکه بتواند غذای خود و فرزندانش را تامین کند یک سوراخ نسبتاً بزرگ (100 میکرومتر) در کوتیکول زنبور عسل به منظور تغذیه ایجاد  میکند. کنه واروا سلول نوزادی نر را نسبت به سلول های کارگر به علت طول دوره شفیرگی بیشتر، بزرگی سلول های نر و مواد شیمیایی محرک که در مراحل رشد نوزادها تولید میشود، ترجیح می دهد و واروا در این شرایط می تواند تا 2 بار داخل این سلول ها زاد و ولد کند و شانس بقای خود را افزایش دهد.